《زندگی زن در محلی غیر از منزلی که شوهر در آن سکنی دارد، در صورتی که به لحاظ تعهدات و الزمات استخدامی زوجه باشد به منزله عدم تمکین و نشوز نیست.》

سئوال : چنانچه زوجه هنگام ازدواج شاغل بوده باشد و پس ازدواج ، شوهر تصمیم بگیرد که به شهر دیگری نقل مکان کند ، اما اداره متبوع زوجه با انتقال وی به محل اقامت جدید شوهر موافقت ننماید، در این حالت آیا عدم سکونت زوجه در محل اقامت شوهرش را می توان از مصادیق عدم تمکین تلقی نمود؟

نظریه اداره کل حقوقی قوه قضائیه به شماره ۷/۲۶۲۵ مورخ ۱۳۸۶/۴/۲۵

اگر چه طبق ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی《 زن باید در منزلی که شوهر تعیین می کند سکنی نماید مگر آن که اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد.》اما مقررات این ماده مانع از اجرای مقررات قانون استخدام کشوری نیست، بنابراین ، زندگی زن در محلی غیر از منزلی که شوهر در آن سکنی دارد، در صورتی که به لحاظ تعهدات و الزامات استخدامی زوجه باشد به منزله عدم تمکین و نشوز نیست. زیرا در اصطلاح فقها ، نشوز عبارت از عدم انجام وظایف ناشی از زناشویی از طرف زن یا شوهر می باشد و هرگاه زن یکی از تکالیف مشترک و یا اختصاصی خود را انجام ندهد ناشزه می گردد ، در حالی که اطاعت ننمودن زن از شوهر در سایر کارهایی که مربوط به روابط زناشویی نمی باشد موجب نشوز او نمی گردد. با توجه به موارد مذکور، احراز تمکین و نشوز زوجه در هر مورد مستلزم رسیدگی به علل و موجبات آن می باشد.